تجهیزات پرستاری: بررسی جامع و راهنمای انتخاب تخصصی

مقدمه

پرستاری، حرفه‌ای است که بر پایه دانش، مهارت و دلسوزی بنا شده است. پرستاران نقش حیاتی در حفظ و ارتقای سلامت جامعه ایفا می‌کنند و به عنوان خط مقدم مراقبت‌های بهداشتی، در کنار بیماران و خانواده‌های آن‌ها حضور دارند. برای انجام وظایف خود به نحو احسن، پرستاران نیازمند دسترسی به تجهیزات مناسب و کارآمد هستند. تجهیزات پرستاری، ابزارهایی هستند که به پرستاران کمک می‌کنند تا علائم حیاتی بیماران را پایش کنند، درمان‌های لازم را ارائه دهند، از زخم‌ها مراقبت کنند و به طور کلی، به بهبود وضعیت سلامت بیماران کمک کنند. این تجهیزات می‌توانند از وسایل ساده‌ای مانند دستکش و ماسک تا دستگاه‌های پیچیده‌ای مانند ونتیلاتور و مانیتورینگ قلبی باشند.

در این مقاله، به بررسی جامع انواع تجهیزات مورد نیاز پرستاران می‌پردازیم. هدف ما ارائه یک راهنمای کاربردی و جامع است که به پرستاران کمک کند تا با انواع تجهیزات، نحوه عملکرد، کاربردها و اصول نگهداری آن‌ها آشنا شوند. همچنین، به اهمیت انتخاب تجهیزات مناسب، رعایت نکات ایمنی و ملاحظات اخلاقی در استفاده از آن‌ها نیز خواهیم پرداخت.

تجهیزات مانیتورینگ علائم حیاتی

پایش علائم حیاتی، یکی از مهم‌ترین وظایف پرستاران است. این علائم، نشان‌دهنده وضعیت کلی سلامت بیمار هستند و تغییرات در آن‌ها می‌تواند هشداری برای بروز مشکلات احتمالی باشد. تجهیزات مانیتورینگ علائم حیاتی، به پرستاران کمک می‌کنند تا این علائم را به طور دقیق و مستمر اندازه‌گیری و ثبت کنند.

• فشارسنج (Sphygmomanometer): برای اندازه‌گیری فشار خون استفاده می‌شود. انواع مختلفی از فشارسنج‌ها وجود دارد، از جمله فشارسنج‌های عقربه‌ای، جیوه‌ای و دیجیتال.
• گوشی پزشکی (Stethoscope): برای شنیدن صداهای داخلی بدن، مانند صداهای قلب، ریه و روده استفاده می‌شود.
• دماسنج (Thermometer): برای اندازه‌گیری دمای بدن استفاده می‌شود. انواع مختلفی از دماسنج‌ها وجود دارد، از جمله دماسنج‌های جیوه‌ای، دیجیتال و مادون قرمز.
• پالس اکسی‌متر (Pulse Oximeter): برای اندازه‌گیری میزان اکسیژن خون استفاده می‌شود. این دستگاه، از طریق یک سنسور که به انگشت یا لاله گوش بیمار متصل می‌شود، میزان اشباع اکسیژن خون (SpO2) را اندازه‌گیری می‌کند.
• مانیتورینگ قلبی (Cardiac Monitor): برای پایش فعالیت الکتریکی قلب استفاده می‌شود. این دستگاه، از طریق الکترودهایی که به قفسه سینه بیمار متصل می‌شوند، نوار قلب (ECG) را ثبت می‌کند و در صورت بروز هرگونه آریتمی، به پرستار هشدار می‌دهد.
• دستگاه اندازه‌گیری قند خون (Glucometer): برای اندازه‌گیری قند خون استفاده می‌شود. این دستگاه، با استفاده از یک قطره خون که از انگشت بیمار گرفته می‌شود، میزان گلوکز خون را اندازه‌گیری می‌کند.

استفاده صحیح و کالیبراسیون دوره‌ای این تجهیزات، از اهمیت بالایی برخوردار است تا دقت اندازه‌گیری‌ها تضمین شود و از بروز خطا در تشخیص و درمان جلوگیری شود.

تجهیزات اکسیژن‌درمانی

اکسیژن‌درمانی، روشی است که برای افزایش میزان اکسیژن خون در بیمارانی که دچار کمبود اکسیژن هستند، استفاده می‌شود. تجهیزات اکسیژن‌درمانی، به پرستاران کمک می‌کنند تا اکسیژن مورد نیاز بیمار را به طور ایمن و موثر تامین کنند.

• کپسول اکسیژن (Oxygen Cylinder): حاوی اکسیژن فشرده است و در مواقعی که به اکسیژن نیاز فوری وجود دارد، استفاده می‌شود.
• دستگاه اکسیژن‌ساز (Oxygen Concentrator): اکسیژن را از هوای محیط جدا می‌کند و به بیمار تحویل می‌دهد. این دستگاه، برای استفاده طولانی‌مدت در منزل مناسب است.
• مانومتر (Regulator): فشار اکسیژن خروجی از کپسول یا دستگاه اکسیژن‌ساز را تنظیم می‌کند.
• فلومتر (Flow Meter): میزان جریان اکسیژن را بر حسب لیتر در دقیقه تنظیم می‌کند.
• ماسک اکسیژن (Oxygen Mask): برای رساندن اکسیژن به بیمار استفاده می‌شود. انواع مختلفی از ماسک‌های اکسیژن وجود دارد، از جمله ماسک ساده، ماسک رزروآردار و ماسک ونچوری.
• کانولای بینی (Nasal Cannula): لوله‌های کوچکی هستند که در داخل سوراخ‌های بینی قرار می‌گیرند و اکسیژن را به بیمار می‌رسانند.
• ونتیلاتور (Ventilator): دستگاهی است که تنفس بیمار را به طور مکانیکی حمایت می‌کند. این دستگاه، در بیمارانی که قادر به تنفس خودبه‌خودی نیستند، استفاده می‌شود.

رعایت نکات ایمنی در استفاده از تجهیزات اکسیژن‌درمانی، بسیار مهم است. اکسیژن، یک گاز قابل اشتعال است و باید از قرار گرفتن در معرض حرارت، شعله و مواد روغنی اجتناب شود.

تجهیزات تزریق وریدی (Infusion)

تزریق وریدی، روشی است که برای رساندن داروها، مایعات و مواد مغذی به طور مستقیم به جریان خون بیمار استفاده می‌شود. تجهیزات تزریق وریدی، به پرستاران کمک می‌کنند تا این فرایند را به طور ایمن و دقیق انجام دهند.

• آنژیوکت (Angiocath): یک لوله پلاستیکی کوچک است که در داخل ورید بیمار قرار داده می‌شود تا دسترسی به جریان خون فراهم شود.
• ست سرم (Infusion Set): مجموعه‌ای از لوله‌ها و اتصالات است که برای انتقال مایعات از کیسه سرم به آنژیوکت استفاده می‌شود.
• پمپ انفوزیون (Infusion Pump): دستگاهی است که سرعت تزریق مایعات را به طور دقیق کنترل می‌کند. این دستگاه، برای تزریق داروهایی که نیاز به دوز دقیق دارند، بسیار مفید است.
• سه راهی (Three-way Stopcock): برای اتصال چندین خط تزریق به یک آنژیوکت استفاده می‌شود.
• گارو (Tourniquet): برای بستن جریان خون وریدها به منظور تسهیل پیدا کردن ورید مناسب برای قرار دادن آنژیوکت استفاده می‌شود.

رعایت اصول استریل در هنگام استفاده از تجهیزات تزریق وریدی، بسیار مهم است. این کار، از خطر عفونت جلوگیری می‌کند. قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات، باید تاریخ انقضا آن بررسی شود.

تجهیزات مراقبت از زخم

مراقبت از زخم، بخش مهمی از وظایف پرستاران است. تجهیزات مراقبت از زخم، به پرستاران کمک می‌کنند تا زخم‌ها را به طور صحیح تمیز، پانسمان و درمان کنند. این کار، از عفونت جلوگیری می‌کند و به بهبود سریع‌تر زخم کمک می‌کند.

• ست پانسمان (Dressing Kit): شامل ابزارهای مورد نیاز برای پانسمان زخم، مانند پنس، قیچی، گاز استریل و بتادین است.
• انواع پانسمان (Dressings): پانسمان‌ها، مواد مختلفی هستند که روی زخم قرار داده می‌شوند تا از آن محافظت کنند و به بهبود آن کمک کنند. انواع مختلفی از پانسمان‌ها وجود دارد، از جمله پانسمان‌های گازی، هیدروژلی، فومی و آلژیناتی.
• محلول‌های ضدعفونی کننده (Antiseptic Solutions): برای تمیز کردن زخم‌ها و جلوگیری از عفونت استفاده می‌شوند. بتادین، کلرهگزیدین و سرم نرمال سالین، از جمله محلول‌های ضدعفونی کننده رایج هستند.
• چسب پانسمان (Adhesive Tape): برای نگه‌داشتن پانسمان در جای خود استفاده می‌شود.
• قیچی استریل (Sterile Scissors): برای برش پانسمان و برداشتن بافت‌های مرده از زخم استفاده می‌شود.
• دستکش استریل (Sterile Gloves): برای جلوگیری از انتقال آلودگی به زخم استفاده می‌شود.

انتخاب پانسمان مناسب، به نوع و شدت زخم بستگی دارد. قبل از پانسمان، باید زخم به طور کامل تمیز شود و از وجود هرگونه آلودگی پاک شود.

تجهیزات کمک حرکتی

بسیاری از بیماران، به دلیل بیماری، جراحی یا ناتوانی، قادر به حرکت آزادانه نیستند. تجهیزات کمک حرکتی، به پرستاران کمک می‌کنند تا این بیماران را در حرکت و جابجایی یاری کنند. این کار، از بروز عوارض ناشی از بی‌حرکتی، مانند زخم بستر و ضعف عضلانی، جلوگیری می‌کند.

• ویلچر (Wheelchair): برای جابجایی بیمارانی که قادر به راه رفتن نیستند، استفاده می‌شود.
• واکر (Walker): برای کمک به بیمارانی که تعادل خود را از دست داده‌اند، استفاده می‌شود.
• عصا (Cane): برای کمک به بیمارانی که یک پا یا یک طرف بدن آن‌ها ضعیف است، استفاده می‌شود.
• برانکارد (Stretcher): برای انتقال بیمارانی که قادر به نشستن یا راه رفتن نیستند، استفاده می‌شود.
• تخت بیمار (Hospital Bed): تخت‌های بیمارستانی، معمولاً دارای قابلیت تنظیم ارتفاع و موقعیت هستند که به پرستاران کمک می‌کنند تا مراقبت از بیمار را آسان‌تر انجام دهند.
• لیفت بیمار (Patient Lift): برای بلند کردن و جابجایی بیمارانی که سنگین‌وزن هستند یا قادر به کمک نیستند، استفاده می‌شود.

استفاده صحیح از تجهیزات کمک حرکتی، از بروز آسیب به بیمار و پرستار جلوگیری می‌کند. قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات، باید با نحوه کار با آن آشنا باشید.

تجهیزات حفاظت فردی (PPE)

در محیط‌های بیمارستانی، پرستاران در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی قرار دارند. تجهیزات حفاظت فردی (PPE)، به پرستاران کمک می‌کنند تا از خود در برابر این خطرات محافظت کنند.

• دستکش (Gloves): برای جلوگیری از تماس دست با خون و سایر مایعات بدن بیمار استفاده می‌شود. انواع مختلفی از دستکش‌ها وجود دارد، از جمله دستکش‌های لاتکس، نیتریل و وینیل.
• ماسک (Mask): برای جلوگیری از استنشاق قطرات تنفسی آلوده به ویروس‌ها و باکتری‌ها استفاده می‌شود. انواع مختلفی از ماسک‌ها وجود دارد، از جمله ماسک‌های جراحی و ماسک‌های N95.
• عینک محافظ (Goggles): برای جلوگیری از تماس چشم با خون و سایر مایعات بدن بیمار استفاده می‌شود.
• شیلد صورت (Face Shield): برای محافظت از صورت در برابر پاشش خون و سایر مایعات بدن بیمار استفاده می‌شود.
• گان (Gown): برای محافظت از لباس در برابر آلودگی با خون و سایر مایعات بدن بیمار استفاده می‌شود.

استفاده صحیح از PPE، از اهمیت بالایی برخوردار است. قبل از ورود به اتاق بیمار، باید PPE مناسب را بپوشید و پس از خروج از اتاق، آن را به طور صحیح در سطل زباله مخصوص دور بیندازید.

تجهیزات بهداشتی و ضدعفونی

حفظ بهداشت، نقش مهمی در جلوگیری از انتشار عفونت‌ها در محیط‌های بیمارستانی دارد. تجهیزات بهداشتی و ضدعفونی، به پرستاران کمک می‌کنند تا محیط را تمیز و عاری از آلودگی نگه دارند.

• مواد ضدعفونی کننده دست (Hand Sanitizer): برای ضدعفونی کردن دست‌ها استفاده می‌شود.
• دستمال مرطوب ضدعفونی کننده (Disinfectant Wipes): برای تمیز کردن سطوح استفاده می‌شود.
• محلول‌های ضدعفونی کننده سطوح (Surface Disinfectant Solutions): برای ضدعفونی کردن سطوح بزرگ‌تر استفاده می‌شود.
• سطل زباله عفونی (Infectious Waste Container): برای دور انداختن زباله‌های عفونی استفاده می‌شود.
• دستگاه استریل کننده (Sterilizer): برای استریل کردن ابزارهای پزشکی استفاده می‌شود.

شستشوی دست‌ها با آب و صابون، بهترین راه برای جلوگیری از انتشار عفونت‌ها است. پس از شستشوی دست‌ها، باید از مواد ضدعفونی کننده دست نیز استفاده شود.

تجهیزات مستندسازی

مستندسازی دقیق و کامل، یکی از مهم‌ترین وظایف پرستاران است. تجهیزات مستندسازی، به پرستاران کمک می‌کنند تا اطلاعات مربوط به وضعیت بیمار، درمان‌های انجام شده و نتایج آن‌ها را به طور دقیق و منظم ثبت کنند. این اطلاعات، برای پیگیری وضعیت بیمار، برنامه‌ریزی مراقبت‌های بعدی و تبادل اطلاعات بین تیم درمانی، بسیار ضروری است.

• فرم‌های کاغذی (Paper Forms): برای ثبت اطلاعات مربوط به بیمار به صورت دستی استفاده می‌شود.
• کامپیوتر (Computer): برای ثبت اطلاعات مربوط به بیمار در سیستم‌های الکترونیکی استفاده می‌شود.
• نرم‌افزار مدیریت اطلاعات بیمار (Electronic Health Record - EHR): برای مدیریت و نگهداری اطلاعات مربوط به بیمار به صورت الکترونیکی استفاده می‌شود.
• دستگاه ضبط صدا (Voice Recorder): برای ثبت اطلاعات مربوط به بیمار به صورت صوتی استفاده می‌شود.

اطلاعات ثبت شده باید دقیق، کامل و قابل فهم باشد. همچنین، باید از حفظ محرمانگی اطلاعات بیمار اطمینان حاصل شود.

تجهیزات تخصصی پرستاری

علاوه بر تجهیزات عمومی که در بالا ذکر شد، برخی از بخش‌های بیمارستانی به تجهیزات تخصصی‌تری نیاز دارند. این تجهیزات، برای مراقبت از بیمارانی که شرایط خاصی دارند، استفاده می‌شوند.

• تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه (ICU Equipment): شامل ونتیلاتور، مانیتورینگ قلبی پیشرفته، پمپ انفوزیون پیشرفته و دستگاه دیالیز است.
• تجهیزات بخش اورژانس (Emergency Department Equipment): شامل دستگاه الکتروشوک (Defibrillator)، دستگاه احیا (Resuscitation Equipment) و تجهیزات تریاژ است.
• تجهیزات بخش اتاق عمل (Operating Room Equipment): شامل دستگاه بیهوشی (Anesthesia Machine)، دستگاه الکتروکوتر (Electrocautery) و تجهیزات جراحی است.
• تجهیزات بخش نوزادان (Neonatal Unit Equipment): شامل انکوباتور (Incubator)، دستگاه فتوتراپی (Phototherapy) و دستگاه CPAP است.
• تجهیزات استومی (Ostomy Equipment): برای بیمارانی که استومی (ایجاد سوراخ در شکم برای دفع مواد زائد) دارند، استفاده می‌شود. این تجهیزات شامل کیسه‌های استومی، چسب‌های مخصوص و پودرهای محافظ پوست است.

استفاده از تجهیزات تخصصی، نیازمند آموزش و مهارت خاص است. پرستاران باید قبل از استفاده از این تجهیزات، آموزش‌های لازم را دریافت کنند.

نگهداری و بررسی دوره‌ای تجهیزات

نگهداری و بررسی دوره‌ای تجهیزات پرستاری، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. این کار، باعث می‌شود تا تجهیزات به طور صحیح کار کنند و از بروز خرابی و نقص فنی جلوگیری شود. همچنین، نگهداری صحیح تجهیزات، عمر مفید آن‌ها را افزایش می‌دهد و هزینه‌های تعمیر و تعویض را کاهش می‌دهد.

• تمیز کردن و ضدعفونی کردن تجهیزات: پس از هر بار استفاده، تجهیزات باید به طور کامل تمیز و ضدعفونی شوند.
• بررسی ظاهری تجهیزات: به طور منظم، تجهیزات باید از نظر ظاهری بررسی شوند تا از وجود هرگونه آسیب یا نقص فنی اطمینان حاصل شود.
• کالیبراسیون تجهیزات: برخی از تجهیزات، مانند فشارسنج و دماسنج، باید به طور دوره‌ای کالیبره شوند تا دقت اندازه‌گیری آن‌ها تضمین شود.
• تعمیرات دوره‌ای: در صورت بروز هرگونه خرابی یا نقص فنی، تجهیزات باید به سرعت تعمیر شوند.
• ثبت سوابق نگهداری: سوابق مربوط به نگهداری، تعمیرات و کالیبراسیون تجهیزات باید به طور دقیق ثبت شود.

برنامه‌ریزی منظم برای نگهداری و بررسی تجهیزات، به حفظ کیفیت مراقبت از بیمار کمک می‌کند.

ملاحظات اخلاقی در استفاده از تجهیزات

استفاده از تجهیزات پرستاری، با ملاحظات اخلاقی مهمی همراه است. پرستاران باید در استفاده از این تجهیزات، به حقوق و کرامت انسانی بیماران احترام بگذارند.

• رضایت آگاهانه بیمار: قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات، باید از بیمار رضایت آگاهانه گرفته شود. بیمار باید در مورد نحوه استفاده از تجهیزات، مزایا و خطرات احتمالی آن، اطلاعات کافی داشته باشد.
• حفظ محرمانگی اطلاعات بیمار: اطلاعات مربوط به وضعیت بیمار، باید محرمانه نگهداری شود و فقط در موارد ضروری با افراد مجاز به اشتراک گذاشته شود.
• عدالت و مساوات: همه بیماران، بدون توجه به نژاد، جنسیت، مذهب یا وضعیت اجتماعی، باید به طور عادلانه از تجهیزات و امکانات درمانی بهره‌مند شوند.
• احترام به استقلال بیمار: پرستاران باید به استقلال بیمار احترام بگذارند و به او اجازه دهند تا در تصمیم‌گیری‌های مربوط به درمان خود مشارکت کند.
• دقت و صحت اطلاعات: پرستاران باید اطمینان حاصل کنند که اطلاعات مربوط به بیمار که در سیستم‌های مستندسازی ثبت می‌شود، دقیق و صحیح است، چرا که تصمیمات درمانی بر اساس این اطلاعات بنا نهاده می‌شوند.

رعایت ملاحظات اخلاقی، به ایجاد اعتماد بین بیمار و پرستار کمک می‌کند و باعث می‌شود تا بیمار احساس امنیت و آرامش کند.

نکته ویژه: قبل از هرگونه مداخله درمانی یا استفاده از تجهیزات، همیشه به نیازها و ترجیحات فردی بیمار احترام بگذارید. ارتباط موثر و همدلانه با بیمار، کلید ارائه مراقبت با کیفیت و انسانی است.

روند‌های آینده در تجهیزات پرستاری

در حال حاضر، شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه تجهیزات پرستاری هستیم. فناوری‌های جدید، مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و نانوتکنولوژی، به سرعت در حال ورود به این حوزه هستند و امکانات جدیدی را برای مراقبت از بیماران فراهم می‌کنند.

• تجهیزات پوشیدنی (Wearable Devices): این دستگاه‌ها، مانند ساعت‌های هوشمند و حسگرهای پوستی، می‌توانند به طور مداوم علائم حیاتی بیمار را پایش کرده و اطلاعات را به پرستار ارسال کنند.
• تجهیزات هوشمند (Smart Devices): این دستگاه‌ها، مانند تخت‌های هوشمند و پمپ‌های انفوزیون هوشمند، می‌توانند به طور خودکار تنظیمات خود را بر اساس نیازهای بیمار تغییر دهند.
• ربات‌های پرستار (Nurse Robots): این ربات‌ها، می‌توانند در انجام برخی از وظایف پرستاری، مانند جابجایی بیمار، توزیع دارو و اندازه‌گیری علائم حیاتی، به پرستاران کمک کنند.
• واقعیت مجازی و واقعیت افزوده (VR/AR): این فناوری‌ها می‌توانند برای آموزش پرستاران و شبیه‌سازی شرایط مختلف بالینی استفاده شوند. همچنین، می‌توان از آن‌ها برای کمک به بیماران در مدیریت درد و اضطراب استفاده کرد.

این پیشرفت‌ها، می‌توانند به بهبود کیفیت مراقبت از بیمار، کاهش بار کاری پرستاران و افزایش ایمنی بیمار کمک کنند. با این حال، لازم است که پرستاران با این فناوری‌ها آشنا شوند و مهارت‌های لازم برای استفاده از آن‌ها را کسب کنند. همچنین، باید به ملاحظات اخلاقی مربوط به استفاده از این فناوری‌ها توجه شود.

پرسش‌های متداول

پرسش: چگونه می‌توان از بروز عفونت در هنگام استفاده از تجهیزات تزریق وریدی جلوگیری کرد؟

پاسخ: برای جلوگیری از بروز عفونت، باید اصول استریل را به طور کامل رعایت کرد. قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات، باید دست‌ها را به طور کامل شست و از دستکش استریل استفاده کرد. همچنین، باید محل ورود آنژیوکت را به طور کامل ضدعفونی کرد.

پرسش: چگونه می‌توان از بروز زخم بستر در بیمارانی که بی‌حرکت هستند جلوگیری کرد؟

پاسخ: برای جلوگیری از بروز زخم بستر، باید به طور منظم وضعیت بیمار را تغییر داد و از تشک‌های مخصوص ضد زخم بستر استفاده کرد. همچنین، باید پوست بیمار را به طور منظم تمیز و مرطوب نگه داشت.

پرسش: چه تفاوتی بین ماسک جراحی و ماسک N95 وجود دارد؟

پاسخ: ماسک N95، نسبت به ماسک جراحی، از ذرات ریزتری محافظت می‌کند. ماسک N95، برای جلوگیری از انتقال بیماری‌های تنفسی مانند کرونا، موثرتر است.

پرسش: اگر دچار سوختگی شدم چه نوع پانسمانی مناسب است؟

پاسخ: برای سوختگی‌ها پانسمان‌های هیدروژلی بدلیل قابلیت خنک‌کنندگی و فراهم کردن محیط مرطوب برای ترمیم، مناسب هستند. اما باید به نوع و شدت سوختگی توجه کرد و حتماً با پزشک مشورت شود. همچنین در مواردی انجام گرافت پوست، اگر نیاز باشد، باید توسط متخصص انجام شود.

پرسش: آیا می‌توان از تجهیزات تزریق برای تزریق چربی استفاده کرد؟

پاسخ: تجهیزات تزریق وریدی برای تزریق چربی مناسب نیستند. تزریق چربی نیاز به کانولا و سرنگ‌های خاص دارد که چربی را به بافت تزریق کند. استفاده از تجهیزات نامناسب می‌تواند عوارضی مانند انسداد عروق ایجاد کند.

نتیجه‌گیری

تجهیزات پرستاری، ابزاری ضروری برای ارائه مراقبت با کیفیت به بیماران هستند. پرستاران باید با انواع تجهیزات، نحوه عملکرد، کاربردها و اصول نگهداری آن‌ها آشنا باشند. انتخاب تجهیزات مناسب، رعایت نکات ایمنی و ملاحظات اخلاقی در استفاده از آن‌ها، از اهمیت بالایی برخوردار است. پیشرفت‌های فناوری، امکانات جدیدی را برای مراقبت از بیماران فراهم می‌کنند و پرستاران باید خود را با این فناوری‌ها همگام کنند.

امیدواریم این مقاله، به شما در درک بهتر تجهیزات پرستاری و استفاده صحیح از آن‌ها کمک کرده باشد.